Het therapieproject is een van de belangrijkste projecten van Stichting Why Not Kenya. Dit programma loopt al 14 jaar en richt zich op kinderen vanaf 6 maanden met uiteenlopende speciale behoeften, zoals cerebrale parese, vertraagde mijlpalen en lichte verwondingen. Het programma wordt uitgevoerd door ergotherapeuten van gerenommeerde opleidingsinstituten in Kenia.

Veel kinderen die fysiotherapie nodig hebben, worden door ziekenhuizen ingedeeld op niveau vijf. Dit serviceniveau wordt niet gratis aangeboden door overheidsinstellingen. Hierdoor worden niet alle kinderen gediagnosticeerd en moeten ouders ook nog reiskosten betalen om medische faciliteiten te bereiken. Ouders zoeken daarom naar lokale alternatieven om kosten te besparen, en dat is waar wij in beeld komen.

Stichting Why Not Kenya is de beste plek hiervoor, omdat wij deze diensten gratis aanbieden. Ons kantoor bevindt zich in dezelfde buurt als waar de meeste van deze kinderen wonen. Hierdoor zijn de reiskosten minimaal. De meeste families in de omgeving hoeven maar een korte afstand te lopen om bij ons te komen.

Elke dinsdag sinds de oprichting van de organisatie in 2010 worden ouders uitgenodigd om hun kinderen voor fysiotherapiediensten te brengen.

Ongeveer veertig kinderen worden door ons gesponsord om deze essentiële diensten te ontvangen. Dankzij steun van weldoeners heeft de organisatie twee ergotherapeuten in dienst genomen om zorg te bieden aan ieder kind dat bij ons wordt gebracht, zonder enige voorwaarden. Naast fysiotherapie biedt de organisatie ook:

1. Luiers na de therapie om ouders aan te moedigen de behandeling voort te zetten
2. Begeleiding en counseling voor ouders om hen te versterken
3. Regelmatige trainingen voor ouders met informatie en vaardigheden om beter voor hun kinderen te zorgen
4. Het verstrekken van hulpmiddelen of het doorverwijzen naar aangesloten organisaties die deze kosteloos kunnen aanbieden
5. Het uitdelen van voedselpakketten wanneer mogelijk om in de voedingsbehoeften van de ouders te voorzien

Elk goed initiatief kent zijn uitdagingen.
Door een gebrek aan ruimte moeten alle kinderen samen in ons kleine kantoor fysiotherapiediensten ontvangen. Toch hebben de fysiotherapiediensten van Stichting Why Not Kenya de volgende resultaten bereikt:

1. Fysiotherapie heeft de kwaliteit van leven van sommige kinderen verbeterd door hun mobiliteit en vermogen om dagelijkse taken uit te voeren te vergroten
2. Ouders hebben hun kinderen geaccepteerd en waarderen hen zoals ze zijn
3. Dankzij significante vooruitgang en empowerment kunnen sommige kinderen nu naar school
4. Het contact met andere ouders en het delen van ervaringen heeft het zelfvertrouwen van de ouders versterkt

U bent van harte welkom om te doneren aan de organisatie, zodat wij kunnen:

1. Een ergotherapeut(en) in vaste dienst nemen om deze diensten dagelijks te kunnen aanbieden in plaats van slechts één keer per week
2. Hulpmiddelen beschikbaar stellen aan de kinderen wanneer ze die nodig hebben, in plaats van alleen wanneer de organisatie dit kan
3. Comfortabele luiers bieden aan de kinderen, aangezien de meeste niet zindelijk kunnen worden. Sommige kinderen hebben deze hun hele leven nodig vanwege de ernst van hun beperkingen
4. Regelmatige trainingssessies plannen om deze kinderen de best mogelijke zorg te kunnen bieden

We kijken ernaar uit om van u te horen.

In 2023 selecteerden Stichting Why Not Kenya en het Nederlandse adviesbestuur een groep kinderen die hun training hadden afgerond of de maximale leeftijd voor deelname aan het programma hadden bereikt.

Na uitgebreide gesprekken met de kinderen en hun ouders ontstond het idee om hen financiële ondersteuning te bieden om hun gewenste onderneming te starten. Dit betekende dat de kinderen zouden deelnemen aan het Enable Transition-project om hun ondernemersreis te beginnen.

Een van onze oprichters, die geraakt werd door het idee, bracht ons in contact met de Wilde Ganzen Foundation. Deze stichting, gevestigd in Nederland, biedt financiële ondersteuning aan filantropische organisaties wereldwijd die een positieve impact willen maken in hun gemeenschappen.

We werkten snel samen en stelden een overtuigend voorstel op om de financiering te verkrijgen. Naast het voorstel kregen we een lijst met criteria waaraan we moesten voldoen om onze kans op financiering te vergroten. Ons bestuur speelde een cruciale rol bij het vervullen van de belangrijkste voorwaarde: het inzamelen van ⅔ van de benodigde middelen, zodat we in aanmerking kwamen voor ⅓ van de financiering van de Wilde Ganzen Foundation. Na het voldoen aan alle eisen ontvingen we uiteindelijk het blije nieuws waarvoor we vele slapeloze dagen hadden gewacht.

We zijn verheugd te melden dat 20 kinderen zijn begonnen te profiteren van de financiering van de Wilde Ganzen Foundation door:

1. Deelname aan trainingen over ondernemerschapsvaardigheden
2. Toegang tot fondsen om hun bedrijf op te starten of uit te breiden
3. Regelmatige bezoeken van onze medewerkers voor opvolging, updates en advies waar nodig om winstgevendheid en continuïteit van de bedrijven te waarborgen

Met dit project hoopt de organisatie dat:

1. Belanghebbenden kunnen deelnemen aan zinvolle arbeid
2. Ze met respect kunnen re-integreren in hun gemeenschappen
3. Ze hun leefomstandigheden verbeteren en onafhankelijkheid bereiken

We kijken ernaar uit om meer mooie verhalen te delen over de individuele reizen van de kinderen naar onafhankelijkheid.

Sinds de implementatie van het epilepsieprogramma in 2011 is Stichting Why Not flink gegroeid. Inmiddels wordt voor meer dan 34 kinderen de dagelijkse epileptische medicatie verzorgd. Dit om de aandoening onder controle te krijgen. Dit komt door de samenwerking van Stichting Why Not en Doctor Muema Mwambu Musyoka, die een kliniek heeft in het Kisauni-gebied in de provincie Mombasa. Hij is kinderarts en gespecialiseerd in het beheersen van epilepsie.  

Door zijn hulp organiseert Stichting Why Not al meer dan 8 jaar eenmaal per maand een epilepsie-clinic, waar alle ouders één keer per maand samenkomen en ondersteuning krijgen door: 

• Regelmatige gezondheidsvoorlichtingen over veel voorkomende ziekten geassocieerd met epilepsie
• Eén op één counselsessies om de toestand van hun kinderen beter te begrijpen;
• Het verzamelen van de juiste maandelijkse epilepsie medicatie;
• Gratis extra persoonlijke uitleg/informatie in geval van slechte gezondheid van hun (klein)kind;

Het verhaal van Dama Kahindi willen we dit keer in het bijzonder uitlichten.  

Dama is een jonge dame van 22 jaar en leeft met zowel epilepsie als een mentale handicap. Ze heeft vorig jaar de basisschool in Utange afgerond. Ze is een coole, actieve en ambitieuze dame.  

Ze komt uit een groot gezin van 8 kinderen en de hele familie is afhankelijk van hun oude moeder voor hun dagelijkse behoeften. Haar vader stierf in 2013 na een korte ziekte. Ze heeft een tweelingzus wiens naam Bendera is, wat vlag in het Swahili betekent, waar ze gek op is! 

Dama was een van de eerste meisjes die aansloot bij het epilepsieproject in 2011. Inmiddels hoeft Dama niet meer vergezeld te worden door haar moeder, omdat ze zich kan uiten en met de arts kan communiceren over haar vorderingen. Ze stelt graag vragen wanneer de arts in de epilepsiekliniek gezondheidsvoorlichting geeft, omdat ze haar toestand beter wil begrijpen. Ze is erg punctueel en altijd de eerste persoon die op kantoor aankomt wanneer Stichting Why Not een epilepsie-clinic verzorgd. 

Vorig jaar rondde Dama haar basisonderwijs af met 164 van de 500 punten. De score is onder het gemiddelde, waardoor ze zich niet kon inschrijven voor een middelbare school. Na een aantal goede gesprekken en uitleg met Dama en haar moeder over de uitdagingen waarmee ze op de middelbare school geconfronteerd kan worden, stemden ze beiden in om zich in te schrijven op het Sacred Heart Tailoring College. 

Matilda (fieldmanager van Stichting Why Not) nam Dama mee naar de kleermakersschool die door katholieke nonnen wordt gerund. Wanneer ze daar arriveerden, vertelde Matilda de non over de toestand van Dama en verrassend genoeg reageerde de non angstig op dit bericht en vroeg meer tijd om na te denken en te bidden over de kwestie. “Het is door de genade van God” dat de non Matilda riep en zei dat ze open stond om Dama op te leiden. 

Vanaf Maart 2019 gaat ze naar deze school en ze laat enige vooruitgang zien. Ze kan de machine inrijgen en laten draaien. Haar leraar zegt dat Dama hard werkt en klaar is om te leren. Ze stelt vragen wanneer ze het niet begrijpt en als ze met deze mindset doorgaat, is ze in staat genoeg vaardigheden aan te leren om zelfstandig te kunnen werken en op de lange termijn een goede kleermaker te worden.  

Dit zorgt er voor dat zij zelf een inkomen kan generen en zelfredzaam kan zijn in de maatschappij!