Stichting Why Not Kenya heeft een programma opgezet dat al 14 jaar garandeert dat kinderen met bijzondere behoeften toegang krijgen tot onderwijs zonder vooroordelen. Om ervoor te zorgen dat onze kinderen kwalitatief hoogwaardig onderwijs ontvangen, werkt de organisatie samen met zowel betaalde als onbetaalde speciale onderwijsinstellingen. De organisatie ondersteunt deze kinderen door:

1. Het sponsoren van het onderwijs op verschillende niveaus
2. Het verstrekken van schoolbenodigdheden aan leerlingen in speciale overheidsklassen
3. Het maken van routinebezoeken aan de scholen waarmee we samenwerken, om de voortgang van onze kinderen te bespreken met de leerkrachten
4. Het bieden van begeleiding en counseling aan de kinderen en ouders die wij ondersteunen, om succes en positieve resultaten te waarborgen
5. Samen te werken met buurtscholen om te garanderen dat onze kinderen de beste zorg ontvangen

Het dragen van een schooluniform is een integraal onderdeel van het schoolleven, omdat het bijdraagt aan het zelfvertrouwen van een kind en een gevoel van saamhorigheid binnen de school. Volgens de wet moet elke leerling in Kenia een schooluniform dragen. Elke school heeft een onderscheidend uniform, zodat leerlingen aan de kleur van hun uniform kunnen worden herkend.

Dit jaar heeft de organisatie 70 leerlingen voorzien van een uniform om hun academische inspanningen te ondersteunen. Drieënveertig van de kinderen die een uniform ontvingen, zijn directe begunstigden van Stichting Why Not Kenya. De overige 27 leerlingen komen uit drie speciale eenheden, namelijk: Utange, Kadzandani en Concordia. Zij kregen ook een uniform, dankzij de goede relaties die we door de jaren heen hebben opgebouwd.

Omdat we wilden dat onze leerlingen er netjes en verzorgd uitzagen, hebben we de diensten ingeschakeld van Coast Tailoring Store, een bedrijf dat gespecialiseerd is in het maken van hoogwaardige schooluniformen voor diverse scholen in Mombasa en daarbuiten. Stichting Why Not Kenya werkt al jarenlang samen met dit bedrijf, dat ons af en toe kortingen geeft of enkele kinderen sponsort met uniformen wanneer we een bestelling plaatsen.

Het bedrijf was zo attent om een van hun kleermakers naar ons kantoor te sturen en enkele scholen te bezoeken. Ze namen de maten op van alle geselecteerde leerlingen, zodat we het onderwijs niet hoefden te onderbreken en ouders en kinderen niet hoefden te belasten. Omdat elk schooluniform een uniek ontwerp en kleur heeft, verzamelde onze veldwerker monsters van elk uniform om de kleermakers te helpen bij het maken van de juiste kleding.

Bij het maken van de uniformen hielden de kleermakers rekening met de specifieke behoeften van elk kind. Zo maakten ze jurken en broeken voor jonge kinderen met cerebrale parese die niet kunnen lopen, rokken en blouses voor de oudere meisjes, en shirts, korte broeken en elastische broeken voor de oudere jongens, zodat zij niet hoeven te worstelen met knopen. De kinderen waren blij toen ze hun uniformen op tijd ontvingen, wat aangeeft dat Coast Tailoring Store geweldig werk heeft geleverd bij het maken van de uniformen.

U bent van harte welkom om ons werk te ondersteunen, zodat we:

1. Ervoor kunnen zorgen dat onze speciale kinderen toegang hebben tot schoolbenodigdheden en ander leermateriaal, zodat ze volledig kunnen deelnemen aan de lessen.
2. Er ieder jaar voor kunnen zorgen dat we niet alleen uniformen, maar ook schoenen en tassen aan onze kinderen kunnen verstrekken, aangezien ze hier snel uitgroeien.

Het therapieproject is een van de belangrijkste projecten van Stichting Why Not Kenya. Dit programma loopt al 14 jaar en richt zich op kinderen vanaf 6 maanden met uiteenlopende speciale behoeften, zoals cerebrale parese, vertraagde mijlpalen en lichte verwondingen. Het programma wordt uitgevoerd door ergotherapeuten van gerenommeerde opleidingsinstituten in Kenia.

Veel kinderen die fysiotherapie nodig hebben, worden door ziekenhuizen ingedeeld op niveau vijf. Dit serviceniveau wordt niet gratis aangeboden door overheidsinstellingen. Hierdoor worden niet alle kinderen gediagnosticeerd en moeten ouders ook nog reiskosten betalen om medische faciliteiten te bereiken. Ouders zoeken daarom naar lokale alternatieven om kosten te besparen, en dat is waar wij in beeld komen.

Stichting Why Not Kenya is de beste plek hiervoor, omdat wij deze diensten gratis aanbieden. Ons kantoor bevindt zich in dezelfde buurt als waar de meeste van deze kinderen wonen. Hierdoor zijn de reiskosten minimaal. De meeste families in de omgeving hoeven maar een korte afstand te lopen om bij ons te komen.

Elke dinsdag sinds de oprichting van de organisatie in 2010 worden ouders uitgenodigd om hun kinderen voor fysiotherapiediensten te brengen.

Ongeveer veertig kinderen worden door ons gesponsord om deze essentiële diensten te ontvangen. Dankzij steun van weldoeners heeft de organisatie twee ergotherapeuten in dienst genomen om zorg te bieden aan ieder kind dat bij ons wordt gebracht, zonder enige voorwaarden. Naast fysiotherapie biedt de organisatie ook:

1. Luiers na de therapie om ouders aan te moedigen de behandeling voort te zetten
2. Begeleiding en counseling voor ouders om hen te versterken
3. Regelmatige trainingen voor ouders met informatie en vaardigheden om beter voor hun kinderen te zorgen
4. Het verstrekken van hulpmiddelen of het doorverwijzen naar aangesloten organisaties die deze kosteloos kunnen aanbieden
5. Het uitdelen van voedselpakketten wanneer mogelijk om in de voedingsbehoeften van de ouders te voorzien

Elk goed initiatief kent zijn uitdagingen.
Door een gebrek aan ruimte moeten alle kinderen samen in ons kleine kantoor fysiotherapiediensten ontvangen. Toch hebben de fysiotherapiediensten van Stichting Why Not Kenya de volgende resultaten bereikt:

1. Fysiotherapie heeft de kwaliteit van leven van sommige kinderen verbeterd door hun mobiliteit en vermogen om dagelijkse taken uit te voeren te vergroten
2. Ouders hebben hun kinderen geaccepteerd en waarderen hen zoals ze zijn
3. Dankzij significante vooruitgang en empowerment kunnen sommige kinderen nu naar school
4. Het contact met andere ouders en het delen van ervaringen heeft het zelfvertrouwen van de ouders versterkt

U bent van harte welkom om te doneren aan de organisatie, zodat wij kunnen:

1. Een ergotherapeut(en) in vaste dienst nemen om deze diensten dagelijks te kunnen aanbieden in plaats van slechts één keer per week
2. Hulpmiddelen beschikbaar stellen aan de kinderen wanneer ze die nodig hebben, in plaats van alleen wanneer de organisatie dit kan
3. Comfortabele luiers bieden aan de kinderen, aangezien de meeste niet zindelijk kunnen worden. Sommige kinderen hebben deze hun hele leven nodig vanwege de ernst van hun beperkingen
4. Regelmatige trainingssessies plannen om deze kinderen de best mogelijke zorg te kunnen bieden

We kijken ernaar uit om van u te horen.

In 2023 selecteerden Stichting Why Not Kenya en het Nederlandse adviesbestuur een groep kinderen die hun training hadden afgerond of de maximale leeftijd voor deelname aan het programma hadden bereikt.

Na uitgebreide gesprekken met de kinderen en hun ouders ontstond het idee om hen financiële ondersteuning te bieden om hun gewenste onderneming te starten. Dit betekende dat de kinderen zouden deelnemen aan het Enable Transition-project om hun ondernemersreis te beginnen.

Een van onze oprichters, die geraakt werd door het idee, bracht ons in contact met de Wilde Ganzen Foundation. Deze stichting, gevestigd in Nederland, biedt financiële ondersteuning aan filantropische organisaties wereldwijd die een positieve impact willen maken in hun gemeenschappen.

We werkten snel samen en stelden een overtuigend voorstel op om de financiering te verkrijgen. Naast het voorstel kregen we een lijst met criteria waaraan we moesten voldoen om onze kans op financiering te vergroten. Ons bestuur speelde een cruciale rol bij het vervullen van de belangrijkste voorwaarde: het inzamelen van ⅔ van de benodigde middelen, zodat we in aanmerking kwamen voor ⅓ van de financiering van de Wilde Ganzen Foundation. Na het voldoen aan alle eisen ontvingen we uiteindelijk het blije nieuws waarvoor we vele slapeloze dagen hadden gewacht.

We zijn verheugd te melden dat 20 kinderen zijn begonnen te profiteren van de financiering van de Wilde Ganzen Foundation door:

1. Deelname aan trainingen over ondernemerschapsvaardigheden
2. Toegang tot fondsen om hun bedrijf op te starten of uit te breiden
3. Regelmatige bezoeken van onze medewerkers voor opvolging, updates en advies waar nodig om winstgevendheid en continuïteit van de bedrijven te waarborgen

Met dit project hoopt de organisatie dat:

1. Belanghebbenden kunnen deelnemen aan zinvolle arbeid
2. Ze met respect kunnen re-integreren in hun gemeenschappen
3. Ze hun leefomstandigheden verbeteren en onafhankelijkheid bereiken

We kijken ernaar uit om meer mooie verhalen te delen over de individuele reizen van de kinderen naar onafhankelijkheid.

Sinds de implementatie van het epilepsieprogramma in 2011 is Stichting Why Not flink gegroeid. Inmiddels wordt voor meer dan 34 kinderen de dagelijkse epileptische medicatie verzorgd. Dit om de aandoening onder controle te krijgen. Dit komt door de samenwerking van Stichting Why Not en Doctor Muema Mwambu Musyoka, die een kliniek heeft in het Kisauni-gebied in de provincie Mombasa. Hij is kinderarts en gespecialiseerd in het beheersen van epilepsie.  

Door zijn hulp organiseert Stichting Why Not al meer dan 8 jaar eenmaal per maand een epilepsie-clinic, waar alle ouders één keer per maand samenkomen en ondersteuning krijgen door: 

• Regelmatige gezondheidsvoorlichtingen over veel voorkomende ziekten geassocieerd met epilepsie
• Eén op één counselsessies om de toestand van hun kinderen beter te begrijpen;
• Het verzamelen van de juiste maandelijkse epilepsie medicatie;
• Gratis extra persoonlijke uitleg/informatie in geval van slechte gezondheid van hun (klein)kind;

Het verhaal van Dama Kahindi willen we dit keer in het bijzonder uitlichten.  

Dama is een jonge dame van 22 jaar en leeft met zowel epilepsie als een mentale handicap. Ze heeft vorig jaar de basisschool in Utange afgerond. Ze is een coole, actieve en ambitieuze dame.  

Ze komt uit een groot gezin van 8 kinderen en de hele familie is afhankelijk van hun oude moeder voor hun dagelijkse behoeften. Haar vader stierf in 2013 na een korte ziekte. Ze heeft een tweelingzus wiens naam Bendera is, wat vlag in het Swahili betekent, waar ze gek op is! 

Dama was een van de eerste meisjes die aansloot bij het epilepsieproject in 2011. Inmiddels hoeft Dama niet meer vergezeld te worden door haar moeder, omdat ze zich kan uiten en met de arts kan communiceren over haar vorderingen. Ze stelt graag vragen wanneer de arts in de epilepsiekliniek gezondheidsvoorlichting geeft, omdat ze haar toestand beter wil begrijpen. Ze is erg punctueel en altijd de eerste persoon die op kantoor aankomt wanneer Stichting Why Not een epilepsie-clinic verzorgd. 

Vorig jaar rondde Dama haar basisonderwijs af met 164 van de 500 punten. De score is onder het gemiddelde, waardoor ze zich niet kon inschrijven voor een middelbare school. Na een aantal goede gesprekken en uitleg met Dama en haar moeder over de uitdagingen waarmee ze op de middelbare school geconfronteerd kan worden, stemden ze beiden in om zich in te schrijven op het Sacred Heart Tailoring College. 

Matilda (fieldmanager van Stichting Why Not) nam Dama mee naar de kleermakersschool die door katholieke nonnen wordt gerund. Wanneer ze daar arriveerden, vertelde Matilda de non over de toestand van Dama en verrassend genoeg reageerde de non angstig op dit bericht en vroeg meer tijd om na te denken en te bidden over de kwestie. “Het is door de genade van God” dat de non Matilda riep en zei dat ze open stond om Dama op te leiden. 

Vanaf Maart 2019 gaat ze naar deze school en ze laat enige vooruitgang zien. Ze kan de machine inrijgen en laten draaien. Haar leraar zegt dat Dama hard werkt en klaar is om te leren. Ze stelt vragen wanneer ze het niet begrijpt en als ze met deze mindset doorgaat, is ze in staat genoeg vaardigheden aan te leren om zelfstandig te kunnen werken en op de lange termijn een goede kleermaker te worden.  

Dit zorgt er voor dat zij zelf een inkomen kan generen en zelfredzaam kan zijn in de maatschappij!

Het coronavirus (COVID-19) is een infectieziekte veroorzaakt door een nieuw ontdekt virus. De meeste mensen die ziek worden ervaren milde tot matige symptomen en herstellen zonder speciale behandeling. Het Coronavirus beïnvloedt veel mensen op verschillende manieren. Toen het eerste geval van covid-19 in Kenia werd gemeld, werden alle onderwijsinstellingengesloten, particuliere en openbare bedrijven werden geadviseerd te sluiten en hun werknemers thuis te laten werken. Alleen zakelijke instellingen die essentiële diensten verlenen, bijv. supermarkten, ziekenhuizen, drogisterijen en voedselproducerende bedrijven mochten blijven werken met een minimum aan personeel om afstand te waarborgen. Hierdoor gingen werknemers met onbetaald verlof, werden sommige bedrijven gedwongen volledig te sluiten, terwijl andere mensen hun werk verloren.

De meeste kinderen die stichting Why Not ondersteunt, komen uit arme gezinnen. De gezinnen van deze kinderen hebben moeite om in hun behoeften te voorzien. Hierdoor leven de meesten van hen van dag tot dag, omdat ze afhankelijk zijn van tijdelijke banen. Toen in maart 2020 het eerste geval van corona werd gemeld, bracht dat veel leed met zich mee. Ouders waren gedwongen te stoppen met werken en thuis te blijven om besmetting te voorkomen. Dit betekende voor deze gezinnen dat slechts één keer per dag konden eten of zelfs hongerig moesten slapen door gebrek aan voedsel. De weinige steun die de regering aan haar burgers bood, was niet genoeg en werd slechts aan enkele verstrekt.

Daarom hebben we besloten een ​​voedselpakket-actie te starten om de families van gesponsorde kinderen te helpen. De overheid had beperkingen opgelegd, zoals; een lockdown van 19.00 uur tot 05.00 uur ‘s nachts in Mombasa, Kilifi en Kwale in de kuststreek vanwege het hoge besmettingspercentage en het advies thuis te blijven.

Met de financiële middelen van donateurs uit Nederland kon voedsel verdeeld worden onder de gezinnen. Het eten werd uitgedeeld op twee strategische voedselverdeelpunten, een bij Bamburi beheerd door Catherine en Connie en een andere bij Majaoni beheerd door Matilda en een van de ouders (vader van Samson Karanja Mwachingi). Op deze manier hoefden gezinnen niet ver te reizen of kosten maken om hun voedselpakketten op te halen. We hebben door extra giften uiteindelijk vijf rondes kunnen houden, waarin we pakketten hebben uitgedeeld.

Hieronder foto’s en uitleg over hoe we van april tot augustus 2020 voedselpakketten aan de gezinnen hebben verstrekt:

1e ronde

We ontvingen 164200 ksh vanuit Nederland om voedselpakketten te verstrekken aan 104 gezinnen.
In de maand april kreeg elk gezin 24 kg maïsmeel. De paketten werden van 9 tot 13 april 2020 verdeeld vanuit twee punten, zodat de begunstigden deze makkelijk konden bereiken. Catherine en Connie deelden voedselpakketten uit vanuit een winkel in Bamburi, terwijl Matilda met de hulp van een van onze ouders voedselpakketten uitdeelde vanuit een winkel in de omgeving van Majaoni. Elke ouder moest een formulier ondertekenen voor ontvangst van het pakket. Er zijn foto’s gemaakt tijdens de distributie. De foto’s zijn gedeeld op de facebookpagina van de organisatie om donateurs te bedanken en het resultaat te laten zien. Hieronder enkele van deze foto’s:

De ouders waren heel blij met hun pakketten. Hun gezichten waren vervuld van vreugde na het ontvangen van voedselhulp van stichting Why Not in deze extra moeilijke periode.

Uitdagingen tijdens de distributie van voedselpakketten zijn onder meer:

• 5 van de gesponsorde kinderen hadden geen toegang tot de provincie Mombasa om hun voedselpakketten op te halen vanwege de lockdown.
• Meer ouders van kinderen met speciale behoeften die niet worden gesponsord door Why Not en sommige die niet meer in het programma zitten kwamen ook voor hulp, omdat ze hiervan hoorde. Vanwege de beperkte financiering was het moeilijk om ze weg te sturen.
• We vergaten enkele kinderen in de eerste lijst, maar hebben die wel meegenomen bij de tweede ronde.
• Soms regende het te hard of was het te zonnig om voedselpakketten uit te delen, aangezien er in de winkels niet genoeg ruimte was om te wachten tot de ouders de voedselpakketten kwamen ophalen.

2^de ronde

De tweede ronde met uitdelen van pakketten was van 6 tot 8 mei. We konden voedselpakketten uitdelen aan 125 gezinnen. De ouders waren zo blij met de voedselpakketten en waardeerden het enorm. Het merendeel van de gezinnen heeft geen of weinig inkomsten.

Ook tijdens deze ronde was er overlast van zware regenval. Mensen in de buurt van Matilda volgden haar huis om eten te vragen. Ze moest nee zeggen, want het eten was gereserveerd voor 120 gezinnen. Matilda had 4 dagen nodig om haar voedselpakketten uit te delen. Na overleg met Wendy is afgesproken dat de fieldworkers nieuwe gevallen van personen met speciale behoeften kunnen opnemen in de 3e fase van de voedseldistributie.

Vervolgactie

Wendy gaf aan dat er nog voor anderhalve ronde geld was voor voedselpakketten. Ze vroeg ons te bespreken of we een grote distributie in juni zouden doen of deze tussen juni en juli zouden verspreiden.

Catherine ontving een donatie van ksh.10.000 van Dhanani Moonaver. Zij is de zus van Alia die ons van tijd tot tijd ondersteunt. Het geld werd op de rekening van de organisatie gestort.

3^de ronde

We ontvingen 167.000 ksh. Op 10 en 11 juni werden nogmaals voedselpakketten uitgedeeld aan 132 gezinnen. Elk gezin ontving 12 kg tarwe en 12 kg maïsmeel. Ook tijdens deze ronde zijn foto’s en enkele filmpjes gemaakt.

4^de ronde

We ontvingen 132.000 ksh van ABSA KENYA PLC (de bank waar we onze geldzaken regelen) en 12.000 ksh van twee donateurs om voedsel te kopen en nogmaals uit te delen aan de gezinnen die we ondersteunen. We hebben dit gedaan op  11 juli bij Bamburi en Majaoni. Het is gelukt om pakketten uit te delen aan 148 gezinnen.

Uitdagingen:

Twee uur voor het begin moeten we de distributie verplaatsen vanuit ons kantoor in plaats van de winkel.
Het personeel van Absa Kenya PLC kwam te laat aan bij het distributiepunt, waardoor er al veel ouders tegelijk waren en het moeilijk werd om afstand te bewaren.
Het was moeilijk om ouders en toeschouwers rustige te houden.
Straatfamilies maakten het moeilijk om voedsel uit te delen omdat ze het distributiepunt bestormden. Ze eisten voedsel. We moesten ze een beetje van de bloem geven om ze te laten vertrekken zodat we verder konden.
We verlieten het distributiepunt rond 7 uur ‘s ochtends omdat we moesten wachten tot Absa Kenya PLC het resterende saldo van ksh.50.000 via M-pesa verstuurde. De vertraging werd veroorzaakt door een lekke band.
5de ronde

Catherine ontving 135.330 ksh van Marloes via M-pesa om voedselpakketten te kopen. Op 13 augustus werd er voedsel uitgedeeld aan 162 gezinnen. De distributie was vreedzaam. De ouders kregen te horen dat deze distributie de laatste zou zijn. We hadden ook ouders die niet op de lijst stonden, maar die dag toch eten kwamen vragen. We hebben ons best gedaan iedereen te helpen. De ouders waardeerden de steun die de organisatie de afgelopen 5 maanden had geboden. Tijdens de distributieoefening zijn foto’s en video gemaakt om de sponsors te laten zien.

Resultaten:

• Ouders profiteerden van bewustwording over covid-19
• Veel mensen hebben meegekregen wat stichting Why Not doet
• Meer ouders benaderden stichting Why Not voor hulp
• Gezinnen van kinderen met speciale behoeften kregen voedselhulp
• Verbetering van de interactie tussen de organisatie en ouders bij het verzamelen van updates
• Met de voedselhulp is goed zichtbaar hoe direct de gift van donateurs bij de gezinnen komt.

Aanbevelingen

• Meer ouders aanmoedigen om zich aan te sluiten bij de ´support groepen´ voor economische en psychologische hulp.
• Ouders aanmoedigen om te ​​sparen zodat ze in moeilijke tijden iets hebben om op terug te vallen
• Homeprogramma inzetten om ouders / kinderen te activeren om inkomsten genererende activiteiten te ondernemen om de effecten van covid-19 te overwinnen.

Robin doet verslag van haar eerste maand:

“Op dit moment ben ik bijna een maand in Kenia bij Why Not. De eerste indrukken zijn zeer positief. Ik ben erg goed ontvangen door de fieldworkers. Het is zo gaaf om te zien dat de fieldworkers zo’n groot hart hebben voor de stichting en de kinderen. Elke dag wordt er weer met liefde gewerkt of op kantoor of daarbuiten tijdens home visits en school visits. Ik ben in deze eerste weken vaak mee geweest op home visits. Tijdens deze home visits ga je bij meerdere huizen langs om te kijken hoe het daar gaat met de kinderen. We stellen wat vragen aan de ouders of het kind zelf over wat ze bezig houdt als ze thuis zijn, hoe de omgeving het kind accepteert en of er nog dingen zijn waar ze tegenaan lopen en waar wij ze eventueel mee kunnen steunen. Als laatst maken we wat foto’s van de kinderen om zo hun ontwikkeling bij te houden en om de foto’s naar sponsorouders te sturen in Nederland. Naast de home visits is er op dinsdag therapiedag. Dit is ook erg bijzonder om te zien. Kinderen met een fysieke beperking zoals CP worden door hun ouders naar het kantoor gebracht en hier krijgen de kinderen therapie van een gespecialiseerde therapeute. Het kan soms wat chaotisch zijn door de drukte en de huilende kinderen maar we zien veel verbetering bij de kinderen die therapie krijgen.

Ik ben hier vanuit school in Nederland naartoe gekomen om af te studeren op de ALO. Om mijn stage zo goed mogelijk aan te laten sluiten op mijn opleiding gaan we op de donderdag naar de basisschool om te sporten met de kinderen. We spelen onder andere voetbal, tennis, sprintwedstrijdjes en we oefenen met het gooien en vangen van een bal. Als de scholen straks weer open zijn gaan we naar de scholen om daar verschillende sporten aan te leren en aan het eind van mijn stage zal er een toernooi zijn waar de scholen tegen elkaar strijden voor een mooie prijs.

Al met al heb ik het onwijs naar mijn zin hier bij Why Not en zie ik met eigen ogen wat deze stichting betekent voor de kinderen en ouders, super tof.”

Dit jaar nam het Keniaanse team afscheid van Mr Peter. Hoewel hij volgens Nederlandse maatstaven allang met pensioen had gekund, is hij sinds het de start van Why Not onderdeel geweest van de fieldworkers.

In 2010 leerden we Mr Peter Kimani kennen als ‘de man met de krukken’. Al van veraf hoorde je hem aankomen, door het klikken van zijn krukken. Mr Peter is ’village elder’, en is voor Why Not de ogen en oren in de dorpen. Hij houdt Why Not op de hoogte van wat er speelt binnen de dorpen en verzorgt huisbezoeken en activiteitendagen. Hij is een manusje van alles, maar ook een zeer belangrijk en gerespecteerd man, die het contact met de chief hooghoudt. Deze lieve, zorgzame en humoristische man is de sleutel tussen de community en Why Not. Doordat hij zelf een fysieke beperking heeft (hij loopt met krukken), is hij zeer betrokken bij de missie van Why Not. En daarmee is hij ook het voorbeeld van hoe iemand met een beperking weldegelijk een belangrijke taak kan vervullen. Aan Mr Peter hebben we de goede band en communicatie met de community te danken! We zijn hem voor altijd dankbaar.

Vanaf dit jaar gaat hij genieten van zijn welverdiend pensioen, we zijn blij daar als Why Not een bijdrage aan te kunnen leveren en hopen dat we hem af en toe nog eens aan horen komen, om Why Not en de kinderen die hem zo dierbaar zijn geworden te bezoeken.

Als sponsorouder en penningmeester van Stichting Why Not koesterde ik de wens om een bezoek te brengen aan onze fieldworkers in Kenia. Om elkaar beter te leren kennen en persoonlijk te zien hoe Why Not Kenya functioneert.
Op 15 januari vertrok ik met mijn vrouw Netty naar Mombasa. Een week hebben wij in een  hotel aan de kust gezeten op ongeveer zes  6 kilometer van het kantoor in Utange, dus goed bereikbaar met een tuktuk.
We hebben die week intensief contact gehad met het team. We hebben onze drie sponsorkinderen en hun ouders bezocht. Ook hebben we de fysiotherapie gezien die elke dinsdagochtend door Zaineb in de centrale ruimte van het kantoor wordt gegeven. De moeders hebben de gelegenheid om met elkaar ervaringen te delen. Zaineb krijgt van Why Not een vergoeding voor haar inzet.
Daarnaast heb ik meerdere besprekingen bijgewoond. Door die besprekingen is meer wederzijds begrip ontstaan en zijn onduidelijkheden weggenomen. Ik heb kennis gemaakt met Mr. Paul, die naast arts ook bestuurslid is van Why Not Kenya.

Met korte verslagen van onze bezoeken aan de ouders en de kinderen Christopher, Moses en Omar illustreer ik het functioneren van Why Not naar mijn idee het beste. De kinderen zijn erg verschillend in de mate van hun beperkingen. Het team biedt daarom per kind andere ondersteuning.

Christopher
Wij zijn hartelijk ontvangen door de ouders van Christopher in hun bescheiden huis. De dankbaarheid van beide ouders voor de hulp van Why Not was overduidelijk. De vader vertelt trots dat zijn zoon leert om sieraden te maken wat mogelijkheden biedt voor de toekomst.
Christopher bezochten we in Sahajanand Special School in Mtwape. Hij was inderdaad bezig met het maken van sieraden. Hij verblijft daar permanent en heeft het daar goed naar zijn zin. In de vakanties gaat hij naar huis. Op de Sahajanand Special School zitten zo´n 450 leerlingen. Ze wordt door diverse hulporganisaties en de Keniaanse overheid ondersteund en is één van de scholen waar Why Not mee samenwerkt. Wij betalen voor Christopher het schoolgeld, de schoolkleding en de nodige medicijnen zodat hij met zijn beperkingen  een kans heeft in de maatschappij.

Omar
Omar is al wat ouder en heeft zware beperkingen. Hij woont daarom thuis in een kleine community. Zijn vader is enige tijd geleden overleden. Zijn moeder is de middelste van drie vrouwen. Het is een conservatieve familie die nauwelijks Engels spreekt. Ons bezoek verliep dan ook wat afstandelijker. Leuk was wel dat er veel kleine kinderen uit de community rondliepen. 
Omer kon zich nauwelijks staande houden en was helemaal gebiologeerd door de Tuk-Tuk waarmee wij waren aangekomen. Hij is daar ook de hele tijd naast blijven zitten. Ondertussen werden er kokosnoten opgehaald die wij mochten leegdrinken en daarna konden leegscheppen. Een bijzondere ontmoeting!
Why Not verstrekt  luiers en medicijnen voor Omar. De verwachting is dat als de hulp van Why Not stopt de overlevingskansen voor Omar minimaal zijn.

Moses
De moeder van Moses was bijzonder blij met ons bezoek. Ze kon het bijna niet geloven dat wij helemaal vanuit Nederland nu bij haar waren. Ook hier grote dankbaarheid omdat de hulp van Why Not aan Moses ervoor zorgt dat zij en haar man een beter huis kunnen huren met een kleine binnenplaats en eigen bananenboom. Moses kan daar ongestoord vertoeven als hij in de vakanties thuis is. Ook Moses zit op de Sahajanand Special School. Hij wordt daar permanent opgevangen en goed verzorgd. Hij krijgt daar fysiotherapie.
Moses is een opgewekte jongen ondanks zijn redelijk zware beperkingen. Hij kan niet goed lopen en zit in een rolstoel.
Why Not betaalt voor Moses het schoolgeld, luiers, speciale voeding en medicijnen als dat nodig is.

Ervaring
De wijze waarop ons team in Kenya functioneert dwingt respect af. Het is niet altijd makkelijk om de kinderen met beperkingen in Kenia een prettige en veilige leefomgeving te bieden. Op de persoon afgestemde hulp wordt geboden niet alleen voor het kind maar daarmee ook voor het gezin. Dat mag niet stoppen!
Wij in Nederland moeten er voor zorgen dat ons team in Kenia de middelen blijft ontvangen om hun belangrijke werkzaamheden daar voort te kunnen zetten.

Als penningmeester van Stichting Why Not blijf ik me daar dan ook volledig voor inzetten samen met mijn collega bestuursleden en alle vrijwilligers, die we daarbij hard nodig hebben. En uiteraard kan dat niet zonder de financiële steun van alle sponsorouders en donateurs.
Ik hoop op iedereen te kunnen blijven rekenen.